તા.૧-૧-૧૯૦૪ થી ગોંડલ રાજય તરફથી ભાયાવદરને બીજા વર્ગનો દરજ્જો આપવામાં આવ્યો અને પ્રજાના પ્રતિનિધિઓની નિયુક્તિ રાજય દ્વારા થતી.

તા.૧-૮-૧૯પ૦ થી પ્રજાસત્તાક ભારત બનતા ચૂંટાયેલા પ્રતિનિધિઓએ ભાયાવદરનો વહીવટ સંભાળ્યો હતો.

તા.૧-૪-૧૯૬૩ થી ભાયાવદર શહેર સુધરાઈનું નગરપંચાયતમાં રૂપાંતર કરવામાં આવેલ અને ત્યાર બાદ તા.૧૪-૪-૧૯૯૪ થી નગરપાલિકામાં રૂપાંતર કરવામાં આવેલ અને તે મુજબ ભાયાવદરનો વહીવટ પ્રજાના ચૂંટાયેલા પ્રતિનિધિઓ દ્વારા જ ચલાવવામાં આવે છે.

    ભાયાવદર શહેરની આજુબાજુના ૧પ કિ.મિ.ના વિસ્તારમાં ૪૭ ગામો આવેલા છે. શહેરના ૧૦ કિ.મિ.ના ઘેરાવામાં આવો વિસ્તાર ઘણો જ ફળદ્રુપ છે. કાળી માટી ધરાવતો હોવાથી તેલીબીયા, મગફળી, ડુંગળી, કપાસ વગેરેનું ઉત્તમ કક્ષાનું ખેત ઉત્પાદન થાય છે.

    હાલ ભાયાવદર મુખ્યત્વે ડુંગળી, મગફળી અને કપાસ માટે પ્રખ્યાત છે. ભાયાવદર વિસ્તારની ડુંગળીની સમગ્ર દેશ-વિદેશમાં માંગ છે. ભાયાવદર રેલ્વે સ્ટેશનથી દરરોજ ટેઈનની એક રેન્ક ભરાતી હવે બ્રોડગેજ થઈ જતા ડુંગળી વ્યાપારને પ્રોત્સાહન મળશે જ ગોંડલ સ્ટેટના વખતમાં ભાયાવદર વેપાર તથા સટ્ટા બજારનું મુખ્ય મથક હતું. અને સ્ટેટના વખતમાં જ ટાઉન પ્લાનિંગ કરવામાં આવેલ ભાયાવદર ગામના તળના રસ્તાઓ મોટા ભાગે રપ ફુટ પહોળા છે.